ความหมายของคำว่า
วรรค หรือ พยัญชนวรรค
๗. ปญฺจปญฺจกา
วคฺคาฯ
เตสุ
พฺยญฺชเนสุ กาทิ-มนฺตา ปญฺจพฺยญฺชนปญฺจกา วคฺคา นาม โหนฺติฯ
กาทิ ปญฺจโก
กวคฺโค,
จาทิ จ วคฺโค, ฏาทิ ฏวคฺโค, ตาทิ ตวคฺโค, ปาทิ ปวคฺโคฯ เสสา อวคฺคาติ สิทฺธํ.
วณฺณุทฺเทเส เอกฏฺฐานิกานํ พฺยญฺชนานํ วคฺเค สมูเห นิยุตฺตาติ วคฺคาฯ
๗.
ปญฺจปญฺจกา วคฺคาฯก. ๗; รู ๙; นี. ๗
กลุ่มพยัญชนะทุกๆ
๕ ตัว ชื่อว่า วรรค.
บรรดาพยัญชนะเหล่านั้น
กลุ่มพยัญชนะทุกๆ ๕ ตัว มีกเป็นตัวต้นและมเป็นตัวท้าย มีชื่อว่า วรรค.
กลุ่มพยัญชนะ ๕
ตัวที่มี กเป็นตัวต้น ชื่อว่า กวรรค. ที่มี จเป็นตัวต้น ชื่อว่า จวรรค. ที่มี
ฏเป็นตัวต้น ชื่อว่า ฏวรรค. ที่มีตเป็นตัวต้นชื่อว่า ตวรรค
ที่มีปเป็นตัวต้นชื่อว่า ปวรรค. พยัญชนะที่เหลือ จึงมีชื่อว่า อวรรค โดยปริยาย.[1] ในตอนแสดงเรื่องอักษร
(แสดงความหมายของวรรคนี้ไว้ว่า) [2] พยัญชนะที่ประกอบในวรรคคือกลุ่มแห่งพยัญชนะที่มีฐานเดียวกัน
ชื่อว่า วรรค.
[1] สิทฺธ
ศัพท์คัมภีร์เนตติฎีกา แก้เป็น ปากฏ คือ มีขึ้น. การมีขึ้นนี้ได้แก่ การมีขึ้นโดยปริยาย
หรือ ได้มาโดยเป็นผลพลอยได้ ไม่ได้เป็นผลโดยตรงจากกริยา ดังนั้น เมื่อตั้งชื่อว่า
กเป็นต้นมีมเป็นที่สุดว่าวรรคแล้ว พยัญชนะที่เหลือ คือ ย ร ฯลฯ นิคคหิต จึงชื่อว่า
อวรรค โดยปริยาย เรียกวิธีการแบบนี้ว่า อวุตตสิทธนัย คือ นัยที่สำเร็จได้โดยไม่กล่าวไว้โดยตรง.
[2]
ท่านใช้คำว่า
วณฺณุเทเส แปลว่า ในตอนแสดงเรื่องอักษร คำนี้ หมายถึง อะไร ระหว่าง ตอนแสดง หรือ
เป็นชื่อตำรา.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น