โอสฺส อุตฺตํ –
กรณีที่ ๕. แปลง โอ เป็น อุ
มนุญฺญํ = อารมณ์ที่ทำให้จิตใจยินดียิ่ง
ศัพท์นี้มาจาก
มน ใจ+ [อา +ญา โตสน ยินดี] อญฺญ + อ ปัจจัย. วิ.ว่า มนํ อาภุสํ ญาเปติ โตเสตีติ มนุญฺญํ
สภาวะที่ยังใจให้ยินดีอย่างมาก ชื่อว่า มนุญญํ.
[มนศัพท์เมื่ออยู่กลางบทสมาสให้แปลงอท้ายศัพท์เป็น โอ จึงเป็น มโน +
อญฺญ และ แปลง โอ ของ มโน เป็น อุ
ด้วยหลักการนี้.]
น เตนตฺถํ
อพนฺธิ สุ
–
ผู้นั้น ไม่ได้รับประโยชน์
ด้วยคำโอวาทที่บัณฑิตให้ (อวาริยชาดก ขุ.ชา.
ฉักก. ๒๗/๖/๗)
โส เตน วจเนน
อตฺถํ น อพนฺธิ น ลภีตฺยตฺโถฯ
[สุ ในทีนี้ มาจาก โส แปลง อุ เป็น โอ ด้วยหลักการนี้. อรรถกถาชาดก
ฉักกนิบาต ข้อ ๗ อวาริยชาดก แสดงว่า มาจาก ส โอ. ส่วนคำว่า อพนฺธิ
ตามศัพท์เดิมแปลว่า ได้ผูกพันแล้ว ซึ่งไม่เหมาะแก่อรรถดังนั้น คัมภีร์นี้อธิบายว่า
อลภิ ได้แล้ว. ส่วนฉบับสยามรัฐเป็น
อวฑฺฒิตุํ เมื่อเป็นเช่นนี้ ต้องแปลว่า ไม่อาจให้เจริญขึ้น)]
อวฺหายนฺตุ สุ
ยุทฺเธน
–
เขาเมื่อทำร้ายเราไม่ได้ด้วยคำให้ร้ายนั้น
[แม้ในกรณีนี้ก็เช่นกัน แปลง โอ ที่ โส เป็น อุ จึงมีรูปเป็น โส]
อปิ นุ หนุกา
สนฺตา
–
ขากรรไกร
(ปาก) ของพวกเราเมื่อยล้า
[กรณีนี้ นุ แปลง มาจาก โน ที่เป็น
อมฺห ศัพท์ + นํ ฉัฏฐีวิภัตติ นั่นเอง โดยแปลง โอ เป็น อุ ตามหลักการนี้ ไม่ใช่ นุ
นิบาต ดังอรรถกถาชาดก (สมุททชาดกวณฺณนา ๑/๑๔๖)
อธิบายว่า อปิ โน หนุกา สนฺตา ขากรรไกรของเราเมื่อยล้า คือลำบากโดยแน่แท้.]
*****
วิการสนฺธิปิ
อาเทสสนฺธิรูปตฺตา อิธ สงฺคยฺหติฯ
ถึงวิการสนธิ
(แปลงสระเป็นสระ) ก็รวมอยู่ในสราเทสสนธินี้ เพราะมีอุทาหรณ์เป็นสนธิแบบอาเทส.
อิติ
สราเทสราสิฯ
กลุ่มวิธิการเข้าสนธิโดยอาเทสสระเป็นพยัญชนะ
เป็นอย่างนี้.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น